Foto: Branko Vasiljević
Istočna granica Rimskog carstva verovatno se nalazila tamo gde je danas granica Jordana i Saudijske Arabije, u goloj pustinji koja se „sliva“ u Crveno more. Nekoliko trščanih suncobrana pravi hlad na skromnoj plaži na samoj granici, do koje se dolazi iz Akabe.
Ovaj grad, na mestu gde Crveno more najdublje ulazi u kopno, bio je važan centar na karavanskim putevima, ali je na razmeđu stare i nove ere značajniji bio drugi, sto kilometara dalje u unutrašnjosti. To je bila Petra, prestonica Nabatejskog kraljevstva i rimske provincije Arabije.
Put od Akabe do Petre naziva se isto kao i pre Rimljana – Kraljevski put. On preseca ivice dve impresivne pustinje, Vadi Rum i Vadi Arab, pre nego što se sakrije iza oštrih planina koje okružuju Mrtvo more. Pustinjski vetrovi oblikovali su klifove, između kojih vijugaju uski i duboki kanjoni isušenih reka. Njihove boje su bakarne, crvenkaste i ružičaste, a u sutonu se pretvaraju u različite nijanse sive, u kojima se raspoznaju samo obrisi pejsaža, pod difuznom mesečevom svetlošću. Retki stanovnici, Beduini, koje smo sreli zašavši u pustinju, svojom odećom i ukrasima na kamilama dopunili su spektar boja.
Skoro je neverovatno da je u takvom pustinjskom okruženju uopšte mogao da se razvije život i estetika Petre. Kroz kanjon grad se snabdevao vodom sa obližnjeg izvora, koji je po legendi Mojsije štapom otvorio u steni. Voda je dala život pustinjskom gradu, centru karavanske trgovine. I sam prilaz ostacima ovog grada, razorenog zemljotresom i vetrovima, čudesan je…
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na Twitter nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
