Apiterapija je deo holističke medicine i podrazumeva upotrebu meda i ostalih pčelinjih proizvoda u prevenciji i lečenju bolesti. Reč apiterapija potiče od reči api – što na latinskom znači pčela, pre svega se misli na pčelu Apis Mellifera, a reč terapija je francuskog porekla i označava način postupka sa ljudima ili životinjama obolelih od različitih bolesti.
U pčelinje proizvode se ubrajaju: med, propolis, matična mleč, pelud ili cvetni prah, pčelinji otrov i vosak. Sveži, organski pčelinji proizvodi obično imaju bolje efekte od industrijski obrađenih, pregrevanje, prekomerne filtracije i rafinacije su štetne.
Sirovi, nerazblaženi med je najstariji prirodni zaslađivač, koji još i pomaže sticanju pravog, blistavog zdravlja. Hiljadama godina pre pronalaska belog šećera, ljudi su koristili med da poboljšaju ishranu i održavaju telo. Med je, danas, uglavnom višestruko tretiran, termički i hemijski obrađen, što ga čini beživotnim i lišava ga svih blagodeti.
Med sadrži: različite šećere, esencijalne aminokiseline, voćne kiseline, enzime, prirodne „antibiotike“ – fitonicide, vitamine i minerale, antioksidanse. Prekomerno zagrevanje uništava dragocene enzime, vitamine i minerale, kao i posebne fitonutriente koji med čine izuzetnom namirnicom.
Med kao (pomoćno) lekovito sredstvo
U svim narodnim medicinama na svim krajevima sveta postoje brojni recepti sa više ili manje meda. Njegova je lekovitost odavno poznata. U narodnoj medicini, med se koristio za jačanje organizma, pre svega dece i starijih. I naučnici mu pripisuju antibakterijska, antiseptička i antioksidaciona svojstva. Med je izuzetno koristan za zdravlje, on jača funkciju rada srca i krvotoka. Osim već istraženih lekovitih svojstava u lečenju mnogih bolesti, med se najčešće koristi kod povišene telesne temperature, prehlada, poremećaja sna, upala desni i polenske kijavice, astme, bronhitisa, opekotina, bolova u želucu, anoreksije, hemoroida, ulceracija.
Danas apiterapija ne označava samo jednostavnu terapeutsku metodu, već i različite načine primene pčela i pčelinjih proizvoda u medicini. Najznačajniji svetski apiterapeutski centri su u Rumuniji (Bukurešt), Kubi (Havana), Rusiji, Kini i Japanu.
Apiterapeuti smatraju da je najbolji način da se podigne opšti zdravstveni status to da se pčelinji otrov i drugi pčelinji proizvodi proglase lekom ili pomoćnim lekovitim sredstvom i da se na taj način legalizuje njihova primena. Uvođenjem tih metoda lečenja u zdravstvene ustanove, uz statističko i naučno praćenje, brzo bi se dokazali efekti pčelinjih proizvoda, a naročito pčelinjeg otrova.