Naučnici su rekonstruisali genetski kod smrtonosnosnog španskog gripa iz 1918-te godine koji se proširio širom globusa i ubio između 20 i 40 miliona ljudi. Između ostalih otkrića o ovom gripu je i da se ovaj virus razvio u pticama i bio veoma sličan ptičijem gripu za koji se sada strahuje da bi mogao da izazove pandemiju.
Proučavajući genetsku strukturu jednom smrtonosnog virusa iz 1918 god, naučnici će moći bolje da predvide buduće pandemije ili široko rasprostranjene epidemije, ova proučavanja će doprineti i razvoju novih vakcina, antivirusnih lekova i drugih tretmana u borbi protiv gripa.
Prilikom ovog istraživanja postavljena su sledeća pitanja: Kako je određena virusna forma postala zarazna za ljude? Kako je pandemija započela? Zašto je taj određeni virus postao tako virulentan? U širem smislu reči šta možemo da naučimo iz pandemije iz 1918 godine, što bi nam moglo pomoći u budućnosti?
1918 godine virusi influence su bili potpuno nepoznati tadašnjim lekarima tako da nije bilo načina da ga naučnici direktno proučavaju tokom ili posle njenog pojavljivanja. Ipak su neke institucije kao što je AFIP, sačuvale primerke tkiva žrtvi španskog gripa. Ovi 87 godina stari uzorci tkiva pružili su fragmente genetskog materjala koji su korišćeni da se sastavi genetski kod virusa.
Pre par nedelja je objavljen potpuni genetski kod španskog virusa i kreiran živ virus koji se u Španiji pojavio sa razarajućim posledicama.
Ovaj virus se sada nalazi u Atlanta, Georgia’s Centers for Disease Control and Prevention (CDC) pod ekstremno striktnim sigurnosnim merama.
Mnogi eksperti upozoravaju da je svet zadocneo i nepripremljen za pandemiju gripa. Sledeća pojava bi mogla da bude isto tako smrtonosna kao i španski grip, takođe poznat kao H1N1 i mogao bi potencijalno odneti na milione života.
Eksperti danas mogu da odrede koji tačno virusi mogu potstaći pandemije.
H5N1 rod avijarne influence nazvane ptičiji grip je veoma moguć kandidat. Ubio je nekoliko desetina ljudi, iako se ne prenosi lako i ne od osobe do osobe pa se tako nije pretvorio u pandemiju.
Analizom roda virusa iz 1918 godine otkriveno je nekoliko mutacija koji su takođe nađeni i kod H5N1. Ovo otkriće sugeriše da i virus ptičijeg gripa i virus španskog gripa imaju zajedničku osobinu da mutiraju kako bi direktno sa životinja prešli na ljude bez potrba da se prvo kombinuju sa rodovima virusa već adaptiranim na ljude.
Sekvenca virusa iz 1918 god. ukazuje da je virus potekao direktno sa ptica. Ljudski imuni sistem je potpuno obezoružan pred čistim ptičijim virusom prema kome nije razvio odbrambenu sposobnost.
Najveće virusne pandemije iz 1957 godine i 1968 godine su bile izazvane hibridnim virusom koji je bio kombinacija virusa koji izaziva grip kod ljudi kombinovan sa virusima poreklom od ptica.
Ovo otkriće ukazuje na to da pandemije mogu nastati na više načina. Indentifikovana je serija mutacija za koje se veruje da su važne da se ptičiji virus adaptira kao virus koji napada ljude. Virus koji je izazvao pandemiju španskog gripa je u potpunosti bio ptičijeg porekla.
Šta čini viruse sposobnim da pređu sa ptica na ljude? Ovo je važno jer je grip uglavnom virus ptica. Postoji puno različitih rodova virusa kod ptica od kojih samo nekoliko napadaju ljude. Pandemija nastaje kada neki od rodova ptičijih virusa napadne ljudsku populaciju i postane sposoban da se prenosi sa čoveka na čoveka.
Postoje takođe podatci da ljudi koji su 1918 godine imali preko 40 godina su bili pošteđeni pojave gripa, na osnovu ovoga je razvijena hipoteza da su osobe preko 40-te godine starosti bili ranije izloženi H1 virusu i razvili neku vrstu imuniteta.
Virus iz 1918 godine može pomoći da se razjasne mnoga pitanja vezana za viruse poreklom od ptica, što može pomoći da se pripremimo za sledeću pandemiju.
