Cini se da se sindrom hronicnog umora ponekad javlja nakon virusne infekcije. Nedavno su istrazivaci uspeli dokazati kod pojedinih pacijenata prisutnost virusa u misicima, sto je takode bilo povezano i s abnormalnom misicnom funkcijom.
Istrazivaci su trazili RNA molekule enterovirusa u uzorcima biopsija misica uzetih sa 48 pacijenata s hronicnim sindromom i kod 29 ljudi koji su cinili kontrolnu skupinu.
Od 48 uzoraka uzetih kod bolesnika s hronicnim umorom, 10 uzoraka bilo je pozitivno na RNA enterovirusa. Za usporedbu, svih 29 kontrolnih uzoraka bilo je negativno na RNA enterovirusa.
Istrazivaci navode da je dokazana molekula RNA najbliza strukturi Coxsackie B virusa.
Osim spomenutog testa na RNA molekulu, pacijenti s hronicnim sindromom podvrgnuti su na dan biopsije fizickom opterecenju, a istrazivaci su merili u krvi pacijenta mlecnu kiselinu pre i nakon testa opterecenja.
Od ukupnog broja ucesnika istrazivanja, njih 28 imalo je abnormalni profil laktata nakon opterecenja, sto je verovatno ukazivalo na ostecenje energetskog metabolizam u misicima.
Strucnjaci zakljucuju da njihovo istrazivanje podupire cinjenicu koja govori da sindrom hronicnog umora ima razlicite uzroke, ali i da je jedan od mogucih uzroka misicna disfunkcija.
